|
الحمدلله،
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند : «إنَّ الله کتب الإحسانَ علی کل شیءٍ فإذا قَتَلْتُمْ فأَحسنوا القِتْلةَ وإذا ذبحتُمْ فأحسِنوا الذِّبحة ولْیُحِدَّ أَحدُکُمْ شَفْرَتَهُ ولْیُرحْ ذبیحتَهُ» مسلم (1955).
یعنی: «همانا خداوند خوبی کردن را بر هر چیز فرض کرده است، لذا هرگاه کشتید به بهترین روش بکشید، و هرگاه ذبح کردید به بهترین روش ذبح کنید، و باید یکی از شما (قبل از ذبح) کاردش را تیز کند، و حیوان (و ذبیحه) اش را راحت بگرداند».
در کتاب دائرة المعارف فقهی آمده : «فقهاء اتفاق نظر دارند که نیک ذبح کردن حیوان بگونه ایکه منجر به راحت شدن حیوان مذبوح شود مستحب است، به اندازه ای که توانایی دارد (و برایش مقدور است)» "الموسوعة الفقهیة" (10/221).
و از جمله مواردی که بعنوان ذبح نیک محسوب می شود آنست که : ذابح حیوان را بعد از ذبح رها کند تا دست و پا زند و زودتر راحت شود.
علامه ابن عثیمین می گوید : «.. هرگاه حیوان بقصد ذبح خوابانده شد، ذابح پایش را بر گردن او بگذارد – یعنی بر اطراف گردن – و اگر با دست راست ذبح می کند پس با دست چپش سر وی را بگیرد، سپس با ذکر بسم الله با قوت و سرعت شروع به بریدن کند، و مری و حلقوم (و دو رگ خونی اطراف آنرا) قطع نماید، و پاهایش را رها کند و نبندد تا آنرا به آزادی تکان دهد و موجب شود خون بیشتری (با فشار) بیرون آید.
اما اینکه بعضی مردم پاهایش را می بندند و یا بر آن می ایستند تا حرکت نکند؛ این کار هرچند جایز است اما نکردنش بهتر است، زیرا همانطور که اشاره کردیم دو فایده دارد : هم ذبیحه راحت می شود و هم آنکه خون بیشتری با سرعت تخلیه می شود» "فتاوی نور علی الدرب" (11/175).
منبع : سایت (الإسلام سؤال وجواب).
والله اعلم
وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com | 
